دوات

اینبار با نام دوات می نویسم...

دوات

اینبار با نام دوات می نویسم...

دیکتاتور ها به بهشت می روند !

همه ما رهبر کره شمالی رو که می بینیم میگیم مردک چه دیکتاتور کثیفیه و به زودی میره به جهنم . خدا آهن داغ می کنه تو حلقومش ولی واقعا برای اینکه کسی دیکتاتور بشه آیا صرفا فقط خودش مسئول و مقصره یا نه؟

همیشه یک آدم بالفطره یک دیکتاتور نیست ولی همیشه هم اطرافیان یک آدم می تونن اون آدم رو دیکتاتور کنن نه خودش ! از این نظر یک دیکتاتور رسما بیگناهه چون در اصل اطراف دیکتاتور ها پره آدم های چاپلوس و متملق زیاد هست و آنقدر از این حرکت ها انجام می دهند که از یک انسان عادی و معمولی یک اژدهای هفت سر و یک دیکتاتور بی رحم می سازن . در اصل دیکتاتور ها همیشه صد درصد مقصر نیستند. دور رهبر کره شمالی هم از این آدمها زیادن . یعنی وقتی که ایشون حکم اعدام کسی رو به بهانه های مسخره صادر می کنه در اصل خودش که نمیره پشت توپ بلکه یک سری انسانهایی که عموما بهشون میگن مزدور میرن و این کار رو انجام میدن. با اینکه میدونن این تفکر غلطه. صرفا به خاطر یک کار ساده که طرف نباید اعدام بشه. اونم به بدترین و وحشتناک ترین روش های ممکن. در اصل رهبر کره شمالی هم یه آدمه. وقتی همه به اجماع برسن و هرچی اون گفت انجام ندن که یک نفر نمی تونه در مقابل اون همه آدم ایستادگی کنه . ولی همون انسان های متملق که عموما نفعشون هم در این تملق هست کار رو خراب می کنن . پس دیکتاتور یک شخص نیست . بلکه یک گروه یا یک سیستمی عه . دیکتاتور خودش گناهی نداره چون دورش پر انسان های چاپلوسه کسی به ایشون نمیگه ممکنه کارت اشتباه باشه. هرچی می گه اونا میگن به به و اون دیکتاتور هم فکر می کنه واقعا دانای کلی هست و همه چیز رو می دونه چون کسی ایراد نمی گیره. پس همیشه در تولید شدن یک دیکتاتور خود او مسئولیت نداره و گاها این پروسه به سمتی حرکت می کنه که حتی خود دیکتاتور هم می خواد کاری بکنه همان متملق ها می گویند نه قربان در شان شما نیست و.. . بخواهیم حساب کنیم گاهی دیکتاتور ها نه تنها جنهمی هم نیستن بلکه صد درصد دیکتاتور ها به بهشت هم می روند!

دیکتاتوری توی یک طیف فکری همواره به وجود میاد!


نوشته شده در : فکرها

کتاب 1984

کتاب "1984"

نوزده هشتاد و چهار برای منی که از جورج اورول کتاب هایی چون مزرعه حیوانات رو مطالعه کرده بودم چیز دور  از انتظاری نبود ولی به مانند همان مزرعه حیوانات زیبا و جذاب و تاریک تر به نظر من بود.چون در این کتاب دیگر خبری از استعاره و تمثیل آوردن نیست . ولی بر هیچ کسی پوشیده نیست که این دو اثر مزرعه حیوانات و 1984 یکی از برترین کتاب های اورول می باشند که جهانی آن را مطالعه نموده است . کتابی که هرگز قدیمی نمی شود .. {ادامه در ادامه مطلب}

  ادامه مطلب ...